Talent | Carina van der Bijl

Carina van der Bijl

NAAM Carina van der Bijl
GEBOREN 17 november 2001, Hellouw
IS Student Bouwkunde & stagiaire Uitvoerder
KUN JE KENNEN VAN projecten bij o.a. Dura Vermeer en Ballast Nedam
ZET ZICH IN VOOR Meer vrouwen in de bouw!
AMBITIE  Uitvoerder worden
LINKEDIN URL

In de voetsporen

Jong geleerd, oud gedaan, dat beschrijft de passie voor de bouw van Carina van der Bijl. “Vanaf kleins af aan ging ik al mee naar een grote bouwplaats waar dan bijvoorbeeld een torenkraan werd gemonteerd. Mijn vader werkte bij Dura Vermeer als ‘Hoofd Verticaal Transport’, hij regelde alles wat kranen en liften betrof. Toen ik eenmaal in havo 4 besloot over te stappen naar het mbo koos ik voor bouwkunde, omdat het altijd al mijn interesse had om te weten hoe een groot appartementencomplex, kantoorgebouw of een wijk woningen wordt gebouwd. Voor mijn omgeving was het dan ook geen verrassing dat ik koos voor een carrière in de bouw. Want van kinds af aan vond ik het idee dat ik later in de realisatie zou kunnen werken onwijs gaaf!”

Een job in de uitvoering

En hoe is dat nu? “Nu werk ik inderdaad elke dag op de bouwplaats! Tijdens mijn stages heb ik ervaren dat er elke dag wat anders te doen is. Het maken van niets tot iets, het oplossen van uitdagingen en zorgen dat alles weer soepel loopt vind ik erg tof. Het houd je scherp en geeft de afwisseling die ik in mijn werk zoek. En nee, het is geen typische mannenbaan. Vrouwen kunnen absoluut uitvoerder zijn, ik denk zelfs dat het soms best fijn kan zijn om een vrouw in het team in de keet te hebben. Wat ik wel zie is dat het op dit moment nog niet volkomen vanzelfsprekend is dat er vrouwen op de bouw rondlopen, zeker niet als uitvoerder.

Challenge accepted

Dat je daardoor als vrouw, meer dan als man, het respect moet afdwingen op de bouwplaats, dat (h)erkent Carina wel. “Ik merk soms bijvoorbeeld bij buitenlandse werklieden dat het niet altijd vanzelfsprekend is dat een vrouw werkt, laat staan leiding geeft en aanstuurt. Dat is in hun cultuur gewoonweg anders. Soms moet ik daarom vrij snel aangeven wat ze wel of niet bij mij kunnen maken. Uiteindelijk om ervoor te zorgen dat er echt gedaan wordt wat er van de vaklieden wordt gevraagd. Ik durf wel van me af te bijten als ze opmerkingen maken waar ik niet om kan lachen. Maar over het algemeen kan ik goed met de jongens op de bouw communiceren en is er altijd ruimte voor een grapje! Ik moet ook wel lachen als ik wapening of wat zakken specie wil verplaatsen. Ze willen het dan al gauw uit mijn handen trekken, omdat ik als vrouw dat niet zou hoeven te doen of niet sterk genoeg zou zijn. Dat wimpel ik gauw af en dan verplaats ik het alsnog zelf”.

Grenzen aangeven

Een echt nare ervaring heeft Carina nog niet gehad, maar het is wel belangrijk om je grenzen te blijven aangeven. “Een timmerman dacht eens mij op te kunnen tillen, een rondje te zwaaien en een knuffel te geven. Eerst was ik even verbaasd over wat er gebeurde, maar ik liet daarna al snel weten dat ik daar niet van gediend was. Daarna gebeurde het ook niet meer en werd bij de andere timmerlieden al snel duidelijk dat je dat niet met me kon maken”.

Supergoed

Ondanks zo’n incident is Carina nog altijd heel tevreden met haar keuze. “Ik heb het tot nu toe altijd ontzettend naar mijn zin gehad in de teams waarin ik heb gewerkt als stagiair. Het communiceren met andere uitvoerders is lekker nuchter, zo weet je ook wat je aan elkaar hebt en kan je het beste een project tot een goed einde brengen. In het algemeen zijn mijn ervaringen met de bouw dan ook echt supergoed! De bouwwereld vind ik ontzettend leuk en uitdagend, ik hoop dan ook nog lang in de bouwbranche te kunnen blijven werken!”