Q: Kun je ons vertellen hoe jouw carrièrepad tot nu toe is verlopen?
A: Ik werk al vanaf mijn 15e, heb naast m’n werk bijgeklust en zelfs mijn eigen bedrijf gehad. Bij elkaar werkte ik zo’n 100 uur per week. Mijn eerste functie in de bouw was timmerman en ik heb mezelf uiteindelijk opgewerkt tot uitvoerder – tot mijn knieën het begaven. Na zeven heftige knieoperaties was mijn schouder aan de beurt. Uiteindelijk heb ik zo’n 3,5 jaar in de lappenmand gezeten. Je kunt wel zeggen dat ik mezelf letterlijk kapot heb gewerkt…
Q: En wat nu?
A: Heel kort gezegd kom ik uit een diep dal. Mijn hoofd wil wel, maar m’n lichaam kan niet meer. Wat moet je dan? Ik heb met bijna tien recruitmentbureaus een gesprek gehad, maar van geen van alle hoorde ik vervolgens iets terug. Uiteindelijk kwam ik in gesprek met Brian van Building Heroes en die heeft me gekoppeld aan zijn collega Lars . Dit was de eerste keer dat ik ondanks mijn mankementen écht een eerlijke kans kreeg. En zij regelden het! Inmiddels werk ik al bijna een jaar bij Constructif, die ook mogelijkheden zagen. Hier ben ik hen allemaal heel dankbaar voor.
Q: Hoe bevalt je nieuwe baan?
A: In het begin was het enorm wennen. Ik ben echt een buitenmens en heb altijd de mouwen opgestroopt om dingen te fiksen. Het menselijke contact en problemen direct kunnen oplossen door ergens heen te sjezen mis ik wel. Nu maak ik de planningen, ben ik verantwoordelijk voor het bestellen van materialen en de leveringen en hang ik zo’n 20 tot 50 keer per dag aan de telefoon met allerlei partijen. Heel anders dus. Daarnaast sta ik de vakmannen met raad en daad bij. Dit laatste valt eigenlijk niet binnen mijn officiële takenpakket, maar met mijn bak aan praktische ervaring (inmiddels zo’n 32 jaar) weet ik ze vaak snel verder te helpen.
Q: Hoe regel jij vanuit het kantoor nu jouw zaakjes?
A: Op m’n bureau liggen vier kladblokken: spoedklusjes, niet-spoedklusjes, de vaklieden en een lijstje met mensen die ik moet terugbellen. Redelijk uniek is dat we bij de klant op kantoor zitten waardoor we onderling supersnel kunnen schakelen. Die korte lijntjes maakt het werk veel leuker, net als vroeger! Ik ben en blijf een aanpakker, en dat zie je nog steeds terug in mijn manier van werken. Zo bel ik liever dan dat ik mail. Je hebt meteen antwoord en kunt mensen op hun beurt weer veel sneller helpen. Sommigen vinden dat irritant, maar ik ben toch echt van de bel- en fax-generatie.
Q: Zie je in de sector grote verschillen tussen vroeger en nu?
A: Absoluut, het is volledig anders. Er werden zonder dollen hele huizenblokken uitgetekend op een bierviltje, en dat was meteen een geldige afspraak. Je werkte toen veel met dezelfde vaklieden en bedrijven samen, dus je kon met elkaar lezen en schrijven. Plus: voorheen hadden aannemers het veel meer voor het zeggen. Vandaag de dag is de klant koning en worden woningen meer naar hun eigen hand gezet. Heb je hetzelfde blok huizen, dan is de binnenkant nu overal anders. De standaardwoningen zijn niet meer van deze tijd.
Q: Laatste vraag: wat is jouw favoriete dag van de week?
A: Pfoe, die heb ik niet. Ik ben natuurlijk een hele tijd uit de running geweest dus het leven is te kort om bij de pakken neer te gaan zitten. Iedere dag is gaan! Ik sta elke ochtend rond 4:00 op, drink een lekkere bak koffie en begin de dag met een lach. Werk is mijn hobby en zelfs als ik vrij ben help ik vrienden maar al te graag met leuke projecten. Tegenwoordig in de coördinerende rol natuurlijk. Maar zoals je hoort ben ik non-stop bezig.
Richard van Zeele
Projectcoördinator bij Constructif