Laurens is gemotiveerd en leergierig, dat wordt al snel duidelijk. Als Building Talent is hij nu een aantal maanden werkzaam bij VolkerWessels. In zijn functie als Junior Contractmanager zit hij in de praktijk tussen de rol van werkvoorbereider en uitvoerder in. Als rechterhand van de hoofduitvoerder werkt hij mee aan de herontwikkeling van de Rabobank in Eindhoven. “Dit werk is veel uitdagender dan mijn studiejaren aan de universiteit. Er zijn hier continu praktische factoren waarmee je rekening dient te houden.”

Tijdens zijn studie Construction Management & Engineering aan de Technisch Universiteit ging het er een stuk theoretischer aan toe dan in het werkveld. “En dat is nog een understatement. Natuurlijk kreeg je mechanica en natuurkunde, maar hier gaat het wel wat verder dan lijntjes tekenen op papier en natuurkundige krachten berekenen. Er ligt hier nu een plaatoplegger van vijftien ton voor me. Die is twintig meter lang en indrukwekkend hoog, en die gaan we over een gesloopte vloer naar binnen brengen. Daar komt veel meer bij kijken en dat is wel een stuk interessanter en spannender.”

De uitdaging in de praktijk en het feit dat hij zoveel kan leren, zijn Laurens’ dagelijkse drijfveren. Als Building Talent probeert hij overal wat kennis op te pikken. “Ik heb een diverse rol waarbij ik met iedereen kan sparren. Je zit tussen een paar disciplines in, waardoor je van alle fronten iets meekrijgt. Ik leer bijvoorbeeld heel veel van de BIM-modelleur. Het gaat hier continu om samenwerken en zo doe je telkens nieuwe concrete kennis op.” In deze samenwerking draait het volgens Laurens om communicatie. “Aan de universiteit heb je wel wat projectgroepen waarin je samen aan opdrachten werkt, maar nu werk je met mensen van alle niveaus. En je krijgt opeens te maken met bepaalde stress- en geldfactoren. Het is een heel interessant spelletje om in zo’n situatie toch alle neuzen dezelfde kant op te krijgen.”

De communicatie gaat hem eigenlijk wel goed af. “Ik vind die praktische samenwerking juist heel leuk. We zijn met z’n allen bezig om iets gedaan te krijgen. Het gaat weleens fout: dan willen er bijvoorbeeld meerdere mensen tegelijkertijd op dezelfde plek werken. Het is gedeeltelijk mijn verantwoordelijkheid om daar qua fasering doorheen te komen.” Dat betekent ook dat Laurens in moet spelen op onverwachte gebeurtenissen. “Soms moet ik letterlijk van mijn stoel springen en ad hoc acteren. Dan moet ik direct een beslissing maken of we het gaan omgooien of niet. Dat zorgt voor een heel interessant en dynamisch geheel. Elke dag is weer anders: het ene moment werk ik aan een modelletje op mijn computer, dan ren ik weer rond om iets te regelen. Dat vind ik echt fantastisch.”